میلاد

در ایران برخلاف واقعیت تصور عمومی این است که اسم میلاد از فعل عربی ولد به معنی تولد گرفته شده است ولی واقعیت این است که این نام از مشتقات اسم میثرا-داتا(قهرمان ایرانی) است که بعدا به مهراداتا،سپس به مهر-دات و بعد از آن به مهرداد،مهلاد و در نهایت به میلاد(به معنای پسر خورشید) تبدیل شد.
میلاد نام سپهسالاری است که در شاهنامه فردوسی نیز آمده است. علاوه براین میلاد گرگین شهر میلادگرد را در استان مرکزی امروزی بنا نهاد که در عهد ساسانی نیز به همین نام خوانده میشد ولی بعد از حمله اعراب به ایران به میلاجرد تغییر نام یافت.
بنابراین اسم میلاد یک نام اصیل ایرانی است.
ازآنجا که اعراب در طول تاریخ از اسامی متداول در تمدنهای همسایه شان الهام میگرفتند و آنها را با الفبای عربی وارد لغت نامه های خودشان میکردند، بنابراین میتوان نتیجه گرفت که اعراب اسم اصیل ایرانی میلاد را به این طریق وارد فرهنگ خودشان کردند.(از دلایل اثبات کننده این موضوع میتوان به دو مورد اشاره کرد: اول اینکه نداشتن حرف و ریشه عربی ولد در اسم میلاد و دوم اینکه اعراب میلاد(به معنای تولد) را فقط برای اشخاص خاص نظیر پیامبران به کار میبرند و نه برای عموم مردم)
جالب اینجاست که تقریبا در تمامی سایت های خارجی بر خلاف سایت های داخلی، ریشه اسم میلاد را به درستی فارسی ذکر کرده اند و این جای بسی افسوس دارد که به عنوان یک ایرانی واژگان خود را که بخشی از تاریخ و هویت کهن ایرانی به شمار میروند را بر خلاف واقعیت به بیگانگان متعلق بدانیم!